معمای بشقابپرنده عجیب آمریکا حل شد
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۶۷۴۵۶
ماهواره ناسا از حفرههای وهمآوری در ابرها تصویربرداری کرده که پیشتر گزارشهایی را مبنی بر دیدن بشقاب پرنده به همراه داشت اما اکنون مشخص شده که عامل شکلگیری آنها هواپیما بوده است.
به گزارش ایسنا، اخیرا یک زنجیره از ابرهای عجیب در شمال غربی مجمعالجزایر «فلوریدا کیز»(Florida Keys) شبیه به یک چتر دریایی غولپیکر شناور یا شاید یک بشقابپرنده دیده شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از دیلیمیل، یکی از اینفلوئنسرهای «تیکتاک»(TikTok) ویدئویی را از این ابرها پست کرد که در پسزمینه آن، موسیقی فیلم ترسناک «چیزهای عجیب»(Stranger Things) شنیده میشود اما علت آن در واقعیت، یک شیء پرنده شناخته شده بود. عامل شکلگیری این ابرها، هواپیما بود.
براساس گزارش ناسا، ابرهای موسوم به «ابرهای کاووم»(Cavum clouds) که ماهواره «ترا»(Terra) اواخر ژانویه امسال از آنها تصویربرداری کرد، آن قدر عجیب هستند که مردم گاهی آنها را نشانهای از وجود بشقابهای پرنده میدانند.
منشا واقعی ابرهای کاووم تقریبا ۷۰ سال برای دانشمندان ناشناخته مانده بود؛ تا اینکه سرانجام هواشناسان در سال ۲۰۱۰ به این موضوع پی بردند. آنها دریافتند این شکلهای عجیب زمانی ایجاد میشوند که هواپیما از میان «ابرهای آلتوکومولوس»(Altocumulus cloud) پرواز میکند. ابرهای آلتوکومولوس، یک مجموعه از ابرهای کوچک هستند که بین ۷۰۰۰ تا ۲۳ هزار فوت بالای سطح زمین تشکیل میشوند.
دانشمندان «سازمان دانشگاهی پژوهشهای جوی»(UCAR) که مدیریت مرکز پژوهشهای جوی «بنیاد ملی علوم آمریکا»(NSF) را بر عهده دارد، سرپرستی پژوهشهای سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ را بر عهده داشتند که معمای ابرهای کاووم را حل کردند.
گروه سازمان دانشگاهی پژوهشهای جوی دریافتند که ابرهای آلتوکومولوس در ارتفاع متوسط، از بخار آب غیرمعمول خالصی تشکیل شدهاند که فوقالعاده خنک است؛ به این معنی که با وجود دمای سرد این قطرات شناور به یخ تبدیل نشده است اما زمانی که بالهای هواپیما یا حرکت ملخهای آن فشار اطراف این قطرات را تغییر میدهند، فرآیندی به نام «انبساط آدیاباتیک»(Adiabatic process) در هوا رخ میدهد و شرایط حساسی که بخار را مایع نگه میدارد، از بین میبرد.
«آدام ویلند»(Adam Voiland) پژوهشگر «رصدخانه زمین» ناسا نوشت: بلورهای یخ دوباره بلورهای یخ بیشتری را تولید میکنند زیرا قطرات مایع همچنان به یخ زدن ادامه میدهند. بلورهای یخ در نهایت به اندازهای سنگین میشوند که از آسمان سقوط میکنند و یک فضای خالی را در لایه ابر باقی میگذارند.
سازمان دانشگاهی پژوهشهای جوی دریافت که خنکسازی آدیاباتیک ناشی از این تغییرات فشار و حجم، به طور مؤثر بخار آب فوقسردشده را تا ۳۶ درجه فارنهایت دیگر پایین میآورد و یک هسته یخی همگن را ایجاد میکند.
اگرچه این بلورهای یخ تازه تشکیلشده اغلب فرومیریزند و سوراخهایی را به جا میگذارند اما گاهی اوقات این طور نیست. ویلند خاطرنشان کرد: بلورهای یخ در حال سقوط اغلب در مرکز سوراخها مانند دنبالههای باران دیده میشوند که هرگز به زمین نمیرسند و «میلابی» یا «ویرگا»(Virga) نامیده میشوند.
پژوهش سازمان دانشگاهی پژوهشهای جوی، دادههای ترکیبی را از پروازهای هواپیما، مشاهدات ماهوارهای و مدلهای آبوهوایی برای ایجاد یک نظریه قوی از این فرآیند ارائه میدهد.
دانشمندان این سازمان توانستند نشان دهند که زاویه عبور هواپیما از میان ابرهای آلتوکومولوس، ویژگیهای سوراخسوراخ ابرهای کاووم را تغییر داده است. وقتی هواپیماها با یک زاویه تند از آن عبور کردند، ابرهای کاووم کوچکتر و دایرهای بیشتری تولید شدند اما اگر هواپیما با یک زاویه تدریجی و کمعمق از میان ابر عبور کند، به جای آن ابرهای کاووم با دنبالههای طولانیتر ویرگا تولید میشوند.
حتی با وجود حل شدن این معمای هوایی، باز هم بسیاری از افراد با دیدن حفرههای غیر عادی و شکافهای آبیرنگ تشکیل ابر کاووم شگفتزده میشوند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: بشقاب پرنده ماهواره ترا صندوق نوآوری و شکوفایی شرکت های دانش بنیان فناوري نانو ناسا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۶۷۴۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان معمای حفره غول پیکر قطب جنوب را حل کردند
ایتنا - دانشمندان معمای چگونگی شکلگیری یک حفره بزرگ در یخ دریای قطب جنوب را که برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ کشف شد حل کردند.
برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ سوراخ نادری در آب بدون یخ، به نام پلینیا polynya، کشف شد اما پس از مدتی تا سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ناپدید یا بسته شد. در سال ۲۰۱۷ باز شدن دوباره این سوراخ دانشمندان را مجبور کرد برای کشف حقیقت در مورد رمز و راز تشکیل این دهانه جستجو کنند.
به گزارش دیلی میل بریتانیا، محققان دانشگاه ساوتهمپتون دریافتند که علت آن در واقع ترکیبی از جریانهای آب اقیانوس، بادها و افزایش سطح نمک در آب است که منجر به ذوب شدن یخهای دریا میشود.
دانشمندان این کشف را در دهه ۱۹۷۰ به نام کوه زیر آب در دریای ودل نامگذاری کردند.
پلینیاها معمولاً در یخهای دریایی که در نواحی ساحلی قطب جنوب یافت میشوند، هر ساله تشکیل میشوند، اما برای آنها غیرعادی است که صدها مایل دورتر در اقیانوس باز، جایی که دریا در عمق هزاران فوتی است، تشکیل شوند.
آدیتیا نارایانان، محقق فوق دکتری در دانشگاه ساوتهمپتون و محقق اصلی این مطالعه گفت: «پلینیا مائودریس در دهه ۱۹۷۰ زمانی که ماهوارههای سنجش از دور که میتوانستند یخ دریا را بر فراز اقیانوس جنوبی ببینند برای اولین بار به فضا پرتاب شدند، کشف شد.
در طول زمستانهای متوالی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ ادامه یافت، و اقیانوسشناسان در آن زمان تصور میکردند که این یک رویداد سالانه خواهد بود، اما از دهه ۱۹۷۰، این اتفاق فقط به صورت پراکنده و برای دورههای کوتاه مدت رخ داده است.
آدیتیا افزود: «۲۰۱۷ اولین باری بود که از دهه ۱۹۷۰ چنین پلینیای بزرگ و با عمر طولانی را در دریای ودل دیدیم.»
محققان با استفاده از نقشههای یخ دریا، دادههای حیوانات دریایی برچسبگذاریشده و یک مدل اقیانوسی تولیدشده توسط کامپیوتر، چگونگی شکلگیری پلینیا را تا این اندازه دور از ساحل کشف کردند.
نتایج نشان داد که جریان در حال حرکت در اطراف کوه Maud Rise در زیر آب در دریای Weddell، گردابهای متلاطم ایجاد میکند، یک جریان معکوس، که نمک را به سطح دریا منتقل میکند، فرآیندی به نام انتقال Ekman رخ میدهد آب با زاویه ۹۰ درجه نسبت به باد باعث میشود نمک با حرارت روی سطح مخلوط شود و یخ را ذوب کند.
آلبرتو ناورا گاراپاتو، نویسنده و استاد دانشگاه ساوتهمپتون، میگوید: «انتقال اکمن عنصر کلیدی گم شدهای بود که برای افزایش تعادل نمک و حفظ اختلاط نمک و گرما به سمت آبهای سطحی ضروری بود.»
محققان حدس میزنند که طوفانهای قطبی که از منطقه عبور میکنند میتوانند باعث افزایش حمل و نقل اکمن شده و نمک بیشتری را به سطح زمین بیاورند، اما آنها توضیح دادند که تحقیقاتشان قادر به تأیید این نظریه نیست.
اکنون محققان هشدار میدهند که polynya میتواند تأثیر منفی بر اقیانوسها داشته باشد و به افزایش ۰.۳ اینچی سطح آب دریاها از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ کمک کند.